رواية جديدة بقلم مريم سيد
هركب قدام ياابيه مازن اه نفسي اخد صوره معاك افرجها لااصحابى تعرف لو حد منهم عرف ان حضرتك موجود عندنا كان كلهم جم البيت انهارده
مازن ليه يالوكا
ملك بيكرشوا عليك ياابيه
مازن خلاص اعزميهم يوم الفرح وانا هتصور معاهم كلهم بس قوليلي حلوين زيك كده
ملك هو انا حلوه
.
مازن دانتى قمر
ملك بجد انا بحبك ازوووى ياابيه مازن
ملك الصراحه حقك ياابيه
مريم حد يسكت البت دى ماتخرسى يابتاعة الثانويه العامه
ملك الله هو انا قلت حاجه ياروما دووول اصحابى بيحسدوكى عليه
. مازن قوليلها يابنتى هى مس عارفه ولاحاسه بالنعمه اللى فى ايديها
مريم اصلى بعيد عنك عديمة المعرفه والاحساس
مازن ضحك بيقولها انا عارف هههههههه وملك ونهى ضجكوا ومريم بغيظ اخرسى يازقته انتى وهى
مريم بتبص على مووول كبييير اوووى ومعروف بمحلاته واسعاره بتقوله معلش هننزل فين
مازن هنا
مريم انت عارف مين هنا
مازن اه طبعا يالا علشان انا اديت ادارة المول علم بوصلنا والكل منتظرنا
مريم برضو معلش انت ماعرفش اسعار الحاجه هنا عامله اييه
مازن عارف وانزلى بقى
مريم لا كلهم عحبونى بس اسعار ڼار ياعم ده حق فستان واحد ياكل الشارع بتاعنا طول الشهر تعالي نأجر واحد وخلاص واهى ليله وهتعدى
مازن انتى عايزة خطيبة مازن المنشاوي خطيبته تلبس فستان اتلبس قبل كده
مازن حتى لو فيك بس انا هعزم اكبر ناس فى البلد وصورنا جرايد مصر وكل المواقع هتنزل صورنا اييه بغد ده كله تقولي ناجر يالا مريم اختارى فستان وانجزى
مريم طيب براحه ياعم متزقكش وبعد وقت اختارت فستان ومازن اختار فستان والبنت بتقولهم سعرهم بتقوله كفاية واخد مازن بصلها باصه مايا يابنتى اهدى ابيه مازن هيولع فيكى
ملك يامريم ده المفروض تبقي فرحانه
مريم علشان فستان غالى لاطبعا ولافى دماغي اتا الفلوس اخر حاجه بفكر فيها وزى ماعملت فى الفساتين عملت فى الشبكه بس مازن مادهاش فرصه تكلم واشترالها طقم الماظ حر مريم سمعت سعره اغمى عليها والبنات فوقها بتقولهم هو انا سمعت صح
مريم لا طبعا مش عادى ده اسمه سفه وتبذير وانا مش هلبس الحاجات دي
زياد معلش يامريم انتى غريبه
مريم ليه غريبه علشان رافضه الحاجات الغاليه هتصدقنى لو قلتلك والله مش فى دماغي انت عارف لو جبت فستان بج ودبله ومحبس هكون مبسوطه بس كل الحاجات دى فيك ومزيفه
زياد ومين قال كده
مريم كلنا عارفين ان هى فيك. ولا انتوا عارفين خاجه انا مش عارفاها
زياد هنعرف اييه بس مازن لازم يعمل كده علشان هو مش اى حد فى البلد ومعلش نمشى
الليله وبعدها براحتك اغملى فى الحاجه اللى انتى عايزاه
مريم ماشي امرى لله ورجعوا البيت ومازن بيكلم عبدالرحمن حكاله على كل حاجه وكلام مريم وطلب منه طلب وعبدالرحمن بيقوله اييييه
مريم بعد ماخلصت امتحاناتها هى والبنات كل واحده فيهم جهزت شنتطتها ورجعت محافظاتها
مريم رجعت الشرقيه ومنى اسكندريه ونورا بور سعيد وال واحده وصلت كانت مريم ودخلت كان الوقت بدرى اووووووى وبتقول معقول الكل نايم اومال لما بكون هنا عفاف بتصحيني بدرى ليه لا بقي انا لازم اخد حقى المهدور فى البيت ده وكان معاها زماره من بتاعة ماتشات الكوره وقالت جه وقتها مسكتها وبتقولهم يابشر انا جيت اصحوا باباها ومامتها قاموا مفزوعين واخواتها هما كمان والكل خرج وامها بتقولها تصدقي بالله انت بت ماعندك ډم واخواتها بيبصولها بقرف
مامتها اه وانتى اييه اللي جابك دى كلها أسبوعين وترجعى تانى كنت خليكى فى المدينه بت ازعاج الله يكون فى عونك يامازن يابنى ربنا هيبتيلك ببلوه مصېبه ماشيه على الارض
نهي اختها والله عندك حق بذمتك فى واحده عاقله. السنه دى هتتخرج وهتبقى مهندسه وتعمل الهبل ده
. ملك انا داخله انام يالا يادومى ومامتها واناكمان ونهى خدونى معاكم
مريم يالهوووووى هو فى كده ياجدوعان وانت ياعوبد مفيش حضڼ من بناع زمان
باباها خلص خلاص
مريم كله خلص خلص عوبد قولى لو انتوا لاقيتونى قدام باب جامع قولى وانا وربنا مش هزعل ماهى دى مش معاملة اهل لبنتها طيب ياجدوعان لو لاقينى حتى عملونى معامله كويسه علشان انا داخله على مرار طافح
باباها بيضحك وبيقولها وحشتيني ياروميه
باباها وانتى أكتر ياقلب عوبد
مريم وربنا انا الاساس والباقى شنط واكياس
مامتها والله
مريم عوبد هو انا سمعت صح دى نبع الحنان
عوبد اه يابت
لمى لسانك شويه
مريم بهمس تعرف لسانى ده حبسى على ايده ضربى پالنار على ايده
مامتها اه ابقى طولى لسانك بقى وانتى فى الامن الوطنى هيعلقوكى من رجليكى
مريم ايييه ده هو انتوا عرفتوا
