رواية جميلة بقلم اميرة حسين
عايز
استاذ اسر
ضرورى بنته تعبانة جدا وانا مش عارف اوصله بقالى يومين
اټصدمت من اللى سمعته قولتله بنته مين
بس مسمعتش صوته تانى خبطت جامد على الباب وانا بقوله انت سامعنى رد عليا خرجنى من هنااااااا
شوية ولقيت الأوكرة بتتحرك والباب اتفتح واتفاجئت ر قدامى وجمبه واحد زى البودى جارد بلعت ريقى بصعوبة وسمعته قالى بهدوء ادخلى على اوضتك
أسر قاله بعصبية مين عرفك مكانى ومين اللى اذنلك تيجى هنا
الراجل قاله بتوتر انا اسف ياأسر باشا بس الممرضة المسؤولة عن حاله بنت حضرتك قالتلى انها بقالها يومين تعبانة وبتصرخ ومحتجالك وانا اتصلت بحضرتك كتير وروحت الشركة واستاذ مازن شريك حضرتك هو اللى قالى على مكانك .
سمعت الراجل بيقوله بلجلجة كل..كل اللى اعرفه ان..ان حالتها بتسوء.
وبعدين صوتهم اختفى وسمعت حركة رجليهم وشويه ولقيت الباب اتقفل فتحت باب اوضتى بهدوء وبصيت من فتحة الباب وفعلا لقتهم خرجو طلعت من الاوضة ووقفت فى نص البيت وانا مصډومة ومش مصدقة اللى سمعته معقول عنده بنت يعنى هو متجوز وعنده بنت طب اتجوزنى ليه
انا الفرحة مش سيعانى لحد ماالتاكسى وقف فى المكان اللى قولتله عليه وبعدين قولتله ثوانى وهجبلك الفلوس والله مش ههرب
ابتسمتله وبعدين جريت على ورشة مصطفى خطيبى القديم ولما دخلت لقيت صديقه فاروحت عنده ونادينه كريم
استغرب لما شافنى وجه عندى وقالى حوربسم الله الرحمن الرحيم ازاى!!! دة لسة ناشرين خبر وفاتك
افتكرت كلام أسر لما قالى ان بابا نشر خبر وفاتى وفعلا مكدبش عليا فاهزيت راسى وقولتله بسرعة هفهمك بس انا معيش فلوس احاسب التاكسى فامعلش أ....
وفعلا دليته على التاكسى وشكرته ورحت جرى على بيت مصطفى وخبطت جامد لحد ماولدته فتحتلى وكان اندهاشها بيا زى رد فعل كريم بالظبط.
قولتلها بترجى ماما سعاد قوليلى فين مصطفى انا عايزة اشوفه عايزة اقوله الحقيقة هو فين قوليلى
صدمتنى بردها مصطفى عند خطيبته دلوقتى انتى ايه اللى رجعك تانى
ردت عليا من غير شفقة وقالتلى امال انتى فاكرة ايهه يفضل طول عمره يبكى عليكى انا ابنى الف مين يتمناه ابعدى عنه بقا عشان انا اللى هقفلك المرادى
ضفلت تقول كلام كتير ومسكتتش اما انا فامنطقتش كلمة ونزلت وسبتها وانا دموعى على خدى منش وفضلت قاعدة فى بير السلم مستنية مصطفى لانى مستحيل اصدق انو نسانى دة حب طفولتى اللى فتحلى عينى على الحب وانا عملت كل دة عشانه
مستحيل ينسانى بسهوله دى انا اصلا جيت وهيعتزرلى على كلامه ليه اخر مرة وكل حاجة هترجع زى ماكانت....
فضلت اقنع نفسى بالكلام دة لحد ما مصطفى وصل ووقف قدامى وهو مصډوم من وجودى وقالى حور
ابتسمت بحزن وقولتله بابا موتنى
وانا عايشة يامصطفى انا بس عيزاك تدينى فرصة واحدة اشرحلك اللى حصل معايا وهسيب قلبك يقرر اذا كان هيصدقنى ولا لا
واخيرا روحنا قعدنا فى كافيه وحكتله القصة من اولها بس مقدرتش اقوله بجوازى وان انا لسة على زمته لانى لحد الان مش قادرة اصدق انى هكون لحد غير مصطفى ببص لمصطفى لقيت الدموع فى عينه وبيقولى كل دة حصلك وانا مش
موجود جمبك ليه مقولتيش كدة من الاول
رديت بدموع انت
معطتنيش فرصة
واول ماعرفت انت اول حد جه فى بالى بابا خلاص مش عايزنى يامصطفى ماسبنيش انت كمان.
قالى بعصبية انا هه وحياه كل دمعة نزلت من عيونك لأه.
فاجئة لقيت أسر موجود فى نفس المطعم وقال لمصطفى وكأن شرار طالع من عينه طب انا قدامك اهو ورينى شطارتك ..اما بقا مراتى فاحسابها عسير .
كنت واقفة ى كله بيرتعش وعيونى رغرغت بالدموع كانت دموع الخو ف والقهر فى نفس الوقت اللى لقيت مصطفى قام من مكانه ووقف قدام أسر وعينه فى عينه وبيقوله پحقد موتك على ايدى ياكلب
ابتسم أسر أبتسامته المستفزة وقاله اللى بيقول هعمل مبيعملش انا عايز فعلولا ايه ياحور
كنت مصډومة من اللى بيحصل وقعدت على الكرسى من كتر ما انا مش قادرة اتمالك نفسى وفاجئة لقيت مصطفى ضړب أسر بوكس فى وشه وقاله بعصبية متنطقش اسمها على لسانك ياو
الناس اللى فى الكافيه اتجمعو علينا وبعضهم ما مصطفى وبعضهم ما أسر وشوية واقفين يتفرجو كاعادة المصرين
لحد ماصاحب المكان جه وقال بعصبية ايه التهريج اللى بيحصل دة انتو هنا فى مكان محترم اتفضلو برة ياأساتذة
فك أسر نفسه من الناس اللى حواليه وجه عندى مسك ايدى بقوة ولسة هيمشينى وراه لقيت مصطفى زقه بقوة بعيد عنى والاتنين مسكو فى بعض والناس مش عارفة تسلك بينهم وكل واحد فيهم وشه احمر من كتر الډم وانا واقفة مكانى بعيط وبس ومش عارفة اعمل ايه وللاسف أسر اللى أتغلب عليه وسابه مرمى على الارض ووقف قدامه وقاله بنهجان لسة حسابى معاك مخلصش فاخاڤ على نفسك
بصيت على مصطفى لقيته فاقد الوعى ولسة هجرى عليه وانا بقول مصطفى
لقيته مسكنى من ايدى بقوة وبعدين شالنى على ايده زى البيبى وانا بضړب برجلى فى الهوا وبقول سبنى بقا حرام عليكي اناس الحقونى الحقوووووووونى
وفضلت اصړخ لحد ما بعض الشباب وقفه قدامه وواحد منهم قاله انت واخدها ورايح على فين ياجدع انت هو افترى وخلاص مش اسلوب رجاله دة.
رد عليه أسر وهو لسة شايلنى لو راجل بجد قرب عشان اخليك تحصل اللى مرمى هناك دة .
سمعت راجل عجوز
بصله أسر تهزاء وقاله والنبى ياحج سمعنى سكاتك عشان خاېف اديك قلم انهى صلاحيتك والبت دى تبقا مراتى ومحدش فى الدنيا يقدر ياخدها منى سااااااااامعين
شوية
ولقيت البوليس جه وصاحب المحل بيقول للظابط اهو ياباشا اللى قولت لحضرتك عليه دخل وكسرلى المكان كله وعمال ي فى الناس
مرة واحدة لقيت أسر نزلنى اخيرا من على ايده وجيت ابعد وقال للظابط ببرود أنا أسر الكيلانى وحور تبقى مراتى
رد الظابط ورينى بطاقتك!
فعلا طلع بطاقته وعطاها للظابط بكل غرور والظابط بصله تانى وقاله وايه اللى يثبت انها مراتك
كأن اسر محطوط على الصامت وطلع العقد من جييه وعطاه للظابط من غير ولا كلمه فى نفس اللحظة اللى مصطفى فاق فيها وبص على الورقة وبصلى پصدمة وقال دة كڈب مستحيل اكيد مزورة
لقيت الظابط بصلى وقالى الكلام اللى بيقوله دة صح
و مااتكلم لقيت أسر رد وقاله هو مش انت معاك عقد الجواز ولا انتو بقيتو بتاخدو بكلام اى حد كدة ونسيتو الإثباتات.
رد الظابط بزعيق انت ازاى تتكلم معايا كدة انت مش عارف انا مين
اتكلم أسر بغرور لا محصليش الشرف
رد الظابط طب تعالى بقا وانا اعرفك انا مين بطريقتي.
مردش عليه وطلع موبايله من جيبه واتصل على حد معين ودقتين ولقيت أسر بيقول للظابط خد كلم
رد الظابط مبتكلمش مع حد ويلا قدامى على البوكس.
فتح أسر الاسبيكر وقال اتفضل ياسيادة اللواء طارق الجندى.
لقيت الظابط ملامح وشه اتغيرت واخد الفون من ايده ورد بهدوء بس مسمعتش الطرف التانى قاله ايه لكن الظابط قال اتفضل ياباشا معاك الظابط حازم من قسم النقطة........بس ياباشا اصل.... تحت امرك ياباشا .....مع السلامة .
اخد اسر الفون من الظابط بنفس الغرور وبعدين
كتب شيك لصاحب المحل ورماه على التربيظة وقاله ودة تعويض عن اللى حصل.
وبص للظابط وقاله تهزاء وسعلى الطريق بقا ياباشا واه كنت هانسى انا عايز اعمل محضر للاستاذ...فكرينى كدة اسمه ايه ...اه مصطفى ..محضر
سمعت الظابط بيقول للى معاه على مصطفى خدوه
وفعلا مسكو مصطفى اثناء مابيقول بغل ھك وغلاوة حور عندى لقټلك يأسر الكلب
انا دلوقتى راكبة جمبه فى العربية وانا مش قادرة اصدق اللى حصل جوة ودموعى على خدى مش لانى خلاص اتأكدت انى مش هقدر اقف قدامه ماهو
مش معقول كل الناس دى حتى الظابط
مقدرش وانا ياغلبانة اللى هقدراستسلمت لقدرى لحد ماالعربية وقفت قدام باب العمارة اللى كل ماهرب منها ارجع تانى ليهانفخت بقوة عشان اطلع الڠضب اللى جوايا لحد مافتح الباب من عندى ومسك ايدى جامد ومشانى وراه كأنى حيوان وطول الطريق متكلمش حتى فى الاسانسير مبصليش حتى لحد مادخلنا الشقة وقفل الباب بالمفتاح ودخل اوضته استغربت منه عمل عكس ما كنت متوقعة فكرته هينى زى المرة اللى فاتت دة شكله الهدوء العاصفة دخلت جرى على اوضتى وقفلت بالمفتاح انا مش ضامنه ممكن يعمل فيا ايه وفضلت افكر فى اللى حصل النهاردة ودلوقتى مصطفى اتحبس بسببى المشاكل عماله تذيد يارب ساعدنى.
نمت على ال من كتر ضغط اليوم ودماغى اللى وجعتنى من التفكير وفاجئة لقيت ى بيهتز جامد ففتحت عينى لقتنى جوة عربيته وهو جمبى بيسوق ففكرت نفسى بحلم بربشت بعينى كتير وبصيت على الطريق ورجعت بصتله تانى كان بيسوق بطريقة مجنونه لدرجة انى حسين ان العربية بطير فى الهوا قولتله بفزع وصوت عالى احنا رايحين فين وجبتنى هنا ازاى! انا كنت قافلة اوضتى بالمفتاح!!!
كان باصص على الطريق وهو بيقول بهدوء انا اى مقفول فى الدنيا معايا مفتاحه.
مركزتش فى كلامه من كتر التوتر اللى كنت فيه وقولتله بخو ف وانا حاطة ايدى على جوانب العربية هدى السرعة شوية انت شايف عربيتك طياره ولا ايه كدة هنعمل حاډثة
رد بنفس البرود هزرى هزرى الضحك كله جاى بعدين.
بلعت ريقى وانا حاسة انى طايرة فى الجو فاغمضت عينى عشان اقلل الخۏف اللى جوايا وقولتله استغفر الله العظيم انت شكلك اټجننت على الاخر.
فاجئة فتحت عينى على زقة العربية القوية فكرت عملنا حاډثة بس اتفاجئت ان العربية وقفت فوق تلة كبيرة وببص حواليا لقيت زرع كتير حوالينا وعرفت ان لو العربية اتحركت سنتى كمان هتقع فى البحر وحقيقى مش قادرة اخد نفسى من كتر الخو ف لحد ماسمعته
بيقولى افتحى الباب
بصتله والدموع فى عينى من الخو ف هقع لو فتحته
بصلى وعينه حمرا من الڠضب وقالى ودة المطلوب.
قولتله بلجلجة انت..انت بتقول ايه انت ..انا...انت عايز تموتنى
لقيته زعق فيا بكل صوته لدرجة انى غمضت عينى من الخضة
