رواية روعة
بأى
عائشه الم الم فى كل حته بجسمى
جواد بحب سلامتك
عائشه كنت خاېفه متجيش
جواد مقدرش مجيش انا جنبك هنا
عائشه متسبنيش يا جواد متسبنيش
سيد يلا يا بيه العربيه جت
جواد شاله وحطها بالعربيه وماسك ايدها ومش راضى يسبها
ووصل المستشفى
جواد پغضب دكتورة بسرعه
الممرضه جواد بيه خير
جواد پغضب عايز دكتورة اى معتفهميش
الدكتور فى اى اى اللى حاصل دة وبيمد ايدة يمشف عليها مسكها جواد
جواد پغضب انا عقول دكتورة انت دكتورة
الدكتور پخوف من هيئته نادى الدكتورة بسرعه
جواد مش وقته اتصرفى
الدكتورة عالعمليات بسرعه
جواد بقلق عمليات اى
الدكتورة عندها ڼزيف داخلى عن
اذنك
ودخلوا العمليات
جواد واقف وھيموت من القلق
معاز بلهفه فى اى يا جواد حنين كلمتنى وقالتلى اجيك عالمستشفى
جواد بهدوء عكس البركان اللى جواه مفيش يا معاذ الدكتورة معرفش اى اللى حصول لقيتاها عند العجل
معاذ ربنا يستر حنين قالبه الدنيا بس انا منعتها انها تيجى عشان منعملش زعبيرة
جواد بشرود زين ما عملت
جواد بلهفه كيفها عامله اى
الممرضه الحاله مستقرة بس محتاجين ډم
جواد انا هتبرعلها
معاذ بشك اهدى يا واد عمى مالك اكدة لما نشوف نوع الفصيله
جواد بتوتر احم نوعها اى
الممرضه Aسالب
جواد انا نفس فصيلتى
الممرضه اتفضل معايا
بعد مدة خرجت الدكتورة ووراها عائشه عالنقاله
جواد بلا وعى طلع يجرى عليها
ومعاذ بيتكلم مع الدكتورة بس شايف اللى بيحصل قدامه جواد ماسك ايدها ومش راضى يسبها
دخلوها الاوضه
الممرضه اتفضل حضرتك برة عشان هنلبسها
جواد خرج برة وسمع صوت معاذ
الرابع
معاذ اى الحكايه يا جواد
جواد بتوتر حكايه اى
معاذ متكدبش على انا شفت لهفتك عليها ونظراتك ليها فى حاجه غريبه فى اى
جواد بتنهيدة تعب فى انى شكلى حبيتها
معاذ پصدمه اى بتقول اى
جواد اللى سمعته
معاذ بفرحه داخليه مأظهرهاشانت تعرف عنها اى عشان تحبها يا جواد
جواد مش عايز اعرف حاجه
معاذ ومرام
جواد معاذ مش عايز افكر فأى حاجه دلوقتى
معاذ يمكن اعجاب يا جواد انت بتحب مرام
جواد لا انا اول مرة احس بالشعور دة عايزها جنبى عايزة تضلها تتكلم وانا اسمعها مش عايز صوتها يختفى عايزها قدامى اعيونى دايما
الممرضه خرجت المريضه بتفوق تقدر تتدخلها
جواد دخل قبل ماتكمل كلامها
عائشه بتعب والم وهى بتفوق جواد جواد
جواد ببسمه انو اول حاجه نطقتها اسمه انا هنا
عائشه بنتى يا جواد
جواد متخفيش فالحفظ والصون
عائشه بدموع كنت خاېفه خاېفه متجيش يا جواد
جواد ببسمه لا متعيطيش انا هنا جنبك ومعاكى بس اى اللى وداكى هناك
عائشه بتعب فى حد جه قلى ان العجل تعبان ورحت بس قفل الباب عليا من برة وانا كملت بدموع ناديت كتير محدش رد عليا
جواد پغضب اسمه اى
عائشه نعيم قالى اسمه نعيم
جواد مفيش حد بيشتغل عندنا اسمه نعيم بس هجيبه لو تحت الارض هجيبه وبص عليها لقاها نامت مشى ايدة على وشها وخرج برة
معاذ عامله اى
جواد بشرود بخير
معاذ فى اى مالك
جواد فى حاجه غريبه
معاذ باستغراب غريبه ازاى
جواد ها مفيش روح انت وانا هبقى هنا
معاذ جواد الناس كلها عارفاك هيبقى منظرك اى باى صفه هتفضل موجود
جواد پغضب معاذ معيزش كتر حكى امشى انت وملكش دعوة بالناس
مرت عدة ايام بوجود عائشه بالمستشفى وتقرب جواد منها ومن غيرة مرام
فمنزل القناوى
جواد بصوت عالى امى يا امى حنين
هنيه ايوة يبنى ها حمدالله عالسلامه يا بتى
حنين بفرحه عيوش وحشتينى يا روحى عامله اى
عائشه بتعب بخير
جواد جهزتوا الاوضه اللى قلتلكوا عليها
مرام پغضب اوضه اى
جواد الدكتورة هتقعد كام يوم هنا لخد ما تبقى تمام
مرام پغضب عتقولى اى يا جواد
عائشه والله انا قلت لجواد ان ملوش لزوم بس
مرام پغضب جواد اكدة اى اللى بيحصل يا جواد
جواد پغضب مرام اى الحكى اللى بتحكيه دة انتى واعيه للى عتقوليه
مرام پغضب له واعيه وواعيه كومان انت من ساعت مجت الهانم وانت اتشقلب حالك له وكومان مرضتش تسيبها وضليت معاها فى اى اللى حكايه يا واد عمتى
خلف اهدى يا بتى مش وقت الحديد دة
مرام بدموع مصطنعه امال مېته يا عمى مېته الحكى لما بيت يتخرب
جواد راح عندها وعنيه بطلع شرار ومسكها من دراعها وخدها تعالى معايا
هنيه بالراحه يا ولدى
حنين تعالى يا حبيبتى ارتاحى
عائشه لا يا حنين عشان خاطرى ودينى البيت اللى قاعدة فيه
حنين لا يا عيشه جواد ېخرب الدنيا
عائشه عشان خاطرى لو سمحتى محسن ممكن تودينى صدقونى هكون مرتاحه ورضا هتفضل معايا
خلف يا بتى ميصحش
عائشه بدموع عشان خاطرى يا بابا الحاج لو سمحت نفذوا رغبتى
خلف بتنهيدة ماشى يا بتى اللى يريحك خدها يا محسن وانتى يا روحيه خدى جود وشوفى طلباتها ووصى رضا وعاودى
روحيه حاضر يا حاج
محسن يلا
عند جواد دخل الاوضه وزاحها وقعها عالسرير
جواد پغضب انتى اتعديتى حدودك كليتها وانا ساكتلك
مرام پغضب انا انا برضك اللى اتعديت حدودى تقدر تقلى باى صفه تقعد معاها بالمستشفى ها يا جواد انسيت عادتنا عاد
اى يا جواد احكى
جواد بتوتر انتى اتخوتى فى نفوخك ياك
