رواية روعة

اى اللى عتقوليه دة 
مرام بدموع عقول اى يا واد عمتى انت شكلك ما وعيش للى عيحصل بس خليك يا جواد انا هسيبك لما تفوق بس لما تفوق هيكون الوقت فات براحتك يا واد عمتى انا عارفه ان انا مجتلكش العيل اللى نفسك فيه بس مش بيدى مش بيدى يا واد عمتى من حقكك تتجوز اللى تجبلك العيل اللى نفسك فيه
جواد بحزن اى اللى عتقليه دة يا مرام 
مرام بخبث اتجوزها يا جواد خليها تجبلك العيل اتا موافقه تتجوزها 
جواد بصلها كتير وسابها ونزل 
جواد نزل وهو مش واعى للى حاصل 
هنيه اى يا ولدى مالك شارداكدة
جواد مفيش يما مفيش 
حنين جواد ع فكرة عيشه مشت
جواد پغضب بصلها عتقولى اى يا حنين
حنين بتوتر هى صممت تمشى بعد كلام مرام ليها 
جواد سابهم ومشى من قبل ما تكمل الكلام بتاعها 
عند مرام 
مرام ايوة يما انا لعبت لعبه مع جواد
الام عملتيه اى يا بتى 
مرام بخبث ولا حاجه بس انا عارفه ان جواد مهيرضاش بكسرة قلبى قلتله يجوزها وتجبله العيل اللى نفسه فيه
الام عتقولى اى انتى جنيتى اكيد
مرام متخفيش حواد عمرة ما هيطلقنى بس انا عايزه يتجوزها وتشوف انا هعمل اى 
الام ربنا يستر ويستر من تفكيرك 
عند عائشه الباب بيخبط 
عائشه خليكى يا رضا مع جود انا هشوف مين 
راحت فتحت الباب واتفجأت باللى واقف قدامها 
جواد پغضب انتى اى مفكرانى مش راجل ياك عشان تكسرى كلمتى 
عائشه بهدوء جواد ممكن تهدى عشان نقدر نتكلم 
جواد بغيظ شيفانى عشد بشعرى انت كيف تخرحى وتكسرى كلمتى 
عائشه بدموع جواد انت مش فاهم حاجه اللى بيحصل دة غلط مش لازم يحصل
جواد پغضب غلط اى اللى عتحكيه دة واى اللى مش فاهمه
عائشه بدموع مراتك عندها حق انا مفيش علاقه تجمعنا تخليك جنبى الايام اللى فاتت مكنش لازم دة يحصل انت شخص متجوز لازم تبعد عنى 
جواد پصدمه بتقولى اى 
عائشه بدموع ابعد عنى قبل الامور ما توصل لاپشع من كدا ابعد يا جواد ابعد
جواد بلا وعى مش هبعد انا مصدقت لاقيتك 
عائشه بصتله پصدمه اى 
جواد انا بحبك يا عيشه بحبك 
عائشه انت اى اكيد غلط جواد انت لسه عارفنى 
جواد معرفش اى حاجه غير انى حبيتك وعايزك جنبى عالطول معرفش امته ولا فين بس انتى دايما شدانى ليكى عايز اسمعك عايز اشوفك قلبى كان هيقف لما شفتك مغمى عليكى الساعه اللى قعدتيها فالعمليات كنت بمۏت فى كل دقيقه فيها و انا عمرى ما حسيت الاحساس دة مع حد بس حسيته معاكى ومش عايز اضيعه 
عائشه مصدومه من كلامه ودموعها نازله ومش مصدقه اول مرة حد يخسسها بانها انسانه او ان حد بيخبها بالشكل دة ومش متخيله كميه المشاعر اللى عند جواد ليها 
جواد بهمس عيشه 
عائشه بدموع مينفعش يا جواد مينفعش انت متجوز مقدرش اخد حد من مراته 
جواد وهو بيهز راسه بلا لا يا عيشه لا مرام موافقه 
عائشه پصدمه موافقه موافقه على اى
جواد اننا نتجوز هنتجوز انا وانتى انتى بتحبينى زى ما بحبك مش كدا
عائشه بدموع جواد مينفعش مينفعش انت متعرفش حاجه 
جواد پصدمه قصدك اى 
عائشه جواد انت متعرفش عنى حاجه 
جواد يعنى اى 
عائشه يعنى مينفعش مينفعش يا جواد مينفعش روح لمراتك يا جواد انا مينفعش اتجوزك 
جواد پغضب مسكها من دراعها وضغط عليها بتقولى اى يعنى اى 
عائشه بالم جواد ايدى 
جواد بصلها كتير وزاحها وسابها ومشى وهى اڼهارت عالارض ياربى سامحنى يا جواد سامحنى 
فلاش باك 
بعد ما عيشه رجعت من المشتشفى على بيتها مسكت التليفون ولقت رساله مبعوتلها 
اولا حمدالله عالسلامه 
ثانيا انا بكون مرام مرت جواد ومن غير لف ولا دوران ابعدى عن جواد ابعدى عن جوزى لاحسن اعرف اهلك مكانك متستغربيش انا عارفه كل حاجه عنك وثانيا جواد لو عرف حكايتك مش هيتردد لحظه انو يطردك من البلد سلام يا دكتورة 
باااااااك 
المسا
جواد راح الاسطبل وعائشه سمعت صوت الخيل خرجت تبص لقت جواد راكب عنتر وبيضربه عشان يمرح بيه والحصان هايج 
عائشه پخوف جواد حاسب ليوقعك بس جواد مبصش والحصان اخدة وجرى 
عائشه پخوف وصوت عالى جوااااااد
انما هو اخد حصانه والافكار بتعصف فى دماغه وبيكلم نفسه مش بتحبينى معقول بس لا هى كانت عايزانى جنبها اول حاجه
نطقتها لما فاقت اسمى مستحيل معقول ترفضنى انا جواد القناوى واحدة ترفضنى ماشى يا عيشه ماشى 
عائشه فضلت قاعدة مستنيه جواد لحد مارجع اول ما شافها لف وشه 
عائشه بقلق راحت عندة جواد انت كويس 
جواد مرضش عليها
عائشه الحصان كان 
جواد كان ايه الحيوانات احيانا كتير بتكون احسن من البشر وسابها ومشى وهى فضلت واقفه باصه عليه 
فى اسيوط 
سهير ها يا بتى محكتكيش 
رنيم بحزن لا يا ماما مش غارفه اوصلها بقالى كام يوم 
سهير يا ترى انتى فين يا عيشه واى اللى حاصل معاكى 
معتز انتو تعرفه مكان عيشه 
رنيم پصدمه اى مكان اى لا منعرفش
معتز پغضب قولى يا رنيم انا سمعت كل اللى قلتوه قولولى عيشه فين 
سهير له يا ولدى اختك دى روحك 
معتز بحزن اى يا امى انتى